Chcę Wam dziś opowiedzieć o spełnionym życzeniu do złotej rybki. W ogóle myślę nad ukierunkowaniem tego bloga NA COŚ, ale skoro myślę, to znaczy, że jeszcze nie wymyśliłam. Straszny tu bałagan uważam:) W każdym razie głównym zamysłem jest pozytywny przekaz kosmicznej energii i radości życia, a spełnione życzenia to przecież kwintesencja zadowolenia z niego.
Szewc bez butów chodzi, czy jakoś tak. To powiedzenie sprawdza się w całości w naszym małym gospodarstwie domowym. Mój mąż zdolny jest bardzo, płytki kładzie, gładzie robi po chałupach, a w naszym domu późny Gierek;) Zawsze się wkurzam, że ramki nie wiszą, że dziura w ścianie czeka miesiącami na swoje 5 minut. A w potrzebie posiadania zgrabnego stoliczka pod telewizor
(i telewizora;)) jestem przynajmniej od lat czterech, czyli czasu, od kiedy nasz pokój dziennych i wieczornych rozmyślań zyskał taki kształt.
W komplecie do mebli takiego stoliczka nie przewidziano, a nasze wizje były NIECO rozbieżne. Endi chciał czegoś oryginalnego, a ja czegoś pasującego do reszty mebli, ale nie aż tak pompadur. Po wielu latach, po wielu wypłytkowanych łazienkach i dziesiątkach stolików i gadżetów z drewna przyszedł czas na to cudo:) Miał stolik szczęście, bo pojechał na wycieczkę, zanim jeszcze przygniótł go wielki zabytkowy już prawie odbiornik TV. Dziękuję pracownio endiego za te piękne nogi, najseksowniejsze w naszym domu zaraz po moich:P Mam tylko nadzieję, że to nie moje kończyny stały się inspiracją do wykonania tego niezwykłego mebla. Ach! Zobaczcie sami:)
Napawam się więc tym spełnionym życzeniem i cieszę się na więcej jeszcze takich cudów. Obiecuję też częściej się tu pojawiać, bo tematów mam naprawdę sporo:)
Pozdrawiam Was leniwie, najleniwiej jak się da:)
A.
U la la, co za nogi.. :-) Co prawda spodziewałam się zobaczyć co innego, ale i ten widok ucieszył me oczy :-) Stolik pierwsza klasa! Coś czuję, że moja patera chętnie by się z nim zaprzyjaźniła :-) Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy rewolucji - lubię Cię czytać i wcale nie widzę tutaj bałaganu, kosmiczna energia jest, i piękne urywki codzienności również :-) Wakacje się kończą, Anka wraca do przedszkola, a moje życie na stare, utarte tory. Będzie mi łatwiej Cię śledzić :-) Uściski!
OdpowiedzUsuńCzy te sęki udźwigną ciężar odbiornika ? :D Sęk pokaże :)
OdpowiedzUsuńAga, te seksowne nogi będą mi się po nocach śniły... kiedy do nas wrócisz? :-)))
OdpowiedzUsuńAle powiedz, że nie są warte sennych marzeń;) Wracam wracam, cały czas, ale jakoś mi nie wychodzi. Szkoda, że posty nie piszą się same:) Też ciągle odwiedzam tego uśpionego bloga i się dziwię, że nie ma nic świeżego;)
OdpowiedzUsuńHello! I could have sworn I?ve been to this website
OdpowiedzUsuńbefore but after looiking at a few of the posts I
realixed it?s new to me. Anyways, I?m certainly delighted I
found it and I?ll be bookmarking it andd checking back often!